,,Wij rijden op paarden, niet op varkens”

💻 aangepast op: 10 april 2012 om 20:23

ROGGEL
Moet je eens kijken hoe een manegekantine er uitziet na een concours hippique. De paardenmensen maken er een zwijnenstal van. Dragen halve akkers onder hun laarzen mee van het geloop van de trailer op het erf en de inrijhal richting secretariaat en bar.

Maar in Roggel moeten ze hun voeten vegen. Niet dat Indoor Midden-Limburg de poetsploeg wil ontzien, nee, de deurmat is gedrenkt in desinfectant om mond- en klauwzeer buiten de deur te houden. Het is tegenwoordig geen lolletje meer om dieren te houden. Het bse-rund, de varkenspest, de dioxine-kip en dan nu nog eens mond- en klauwzeer bij varkens, geiten en schapen eroverheen. Voorlopig moeten deze dieren op stal blijven. Voor paarden geldt nog geen vervoersverbod. En dus gaat het op één na grootste concours van Limburg gewoon door.

Tot razernij van de Limburgse Land- en Tuinbouwbond. Die vindt ook het vervoeren van paarden linke boel, zeker als er geen dringende noodzaak – wat het houden van sportwedstrijden toch is – aanwezig is. De LLTB trok zelfs bij het Ministerie van Landbouw aan de bel om Indoor Midden-Limburg te verbieden. Zonder succes. Niet zelf overwogen om de boel toch maar af te blazen? ,,Nee”, zegt penningmeester en secretaris Ad Jacobs van de organiserende stichting. ,,We hebben wel een brief gekregen van de LLTB met dat verzoek, hebben dat uiteraard in beraad genomen, maar een afgelasting zou echt te ver gaan. De financiële belangen zijn zó groot. Er staat toch twee ton op het spel. Het is geen regionaal concoursje, hè. Bovendien, het ministerie heeft eisen gesteld aan het organiseren van dit evenement en daar houden we ons aan.”

Ook inwoners van Roggel zouden liever hebben gezien dat het concours niet door was gegaan. ,,Ik kan hun bezorgdheid, net als die van de LLTB, begrijpen”, zegt Jacobs. ,,Maar dan zou je feitelijk moeten verbieden dat ook mensen met elkaar in aanraking komen. Nou, dan ligt heel Nederland plat. Trouwens, ik heb hier ook al dorpsbewoners op het concours gezien. Dat vind ik dan wel een beetje hypocriet. Moeten ze ook thuisblijven.”

Volgens Jacobs is het risico in Roggel ook nog eens minder omdat er merendeels beroepsruiters komen. Geen lui die veeteler zijn en zijdelings in een wei nog een paardje hebben rondlopen. ,,Bij een regionale wedstrijd zou het gevaar groter worden.”

Maar toch worden geen risico’s genomen. En dus ligt er bij de ingang van de manege een mat die gedrenkt is een desinfecteermiddel en staat er continu een spuitploeg aan de oprit naar het erf. De wielen van inkomende en uitgaande trailers worden afgespoten met ontsmettingsmiddel. Niet iedereen is op de hoogte van de maatregel, hoewel ook nog eens aangekondigd op een bord aan de ingang. Met een krachtig ho!’ moeten sommige trucks tot stoppen worden gemaand.

,,Er zijn toch onbenullen bij”, schudt Richard het hoofd, met de hogedrukspuit in zijn hand. ,,Eerder deze week wilde een Belgische trailer binnenrijden. Die hebben we meteen rechtsomkeerd laten maken. Die komt er dus écht niet op hoor. Ik heb ook al een personenauto, die al helemaal niet op het erf mag komen, aan de poort gehad. Die man trok zich nergens iets van aan, scheurde gewoon door.”

Af en toe is er ook een controle. Vallen de mannen in de oranje hesjes binnen. Maar vandaag hebben ze de AID (Algemene Inspectiedienst) nog niet op bezoek gehad. “Die zullen ongetwijfeld nog eens komen’, denkt spuitcollega Toon.

Het is half twee. De dienst van Richard en Toon zit erop, ze worden afgelost. ,,Zal ik mijn auto even halen. Die is vies. Kun je hem even schoonspuiten”, grapt Richard. ,,Zou ik niet doen”, zegt Toon. ,,Wordt-ie alleen maar viezer van. Dit is een smerig spulletje hoor, een beetje olie-achtig. Dat blijft op je auto plakken.”
In de hal is mond- en klauwzeer totaal geen thema. Aan een tafeltje zit een hele kliek ruiters en aanhang bijeen. Het gaat over wie de mooiste trailer heeft, hoe ze net gereden hebben, dat ze een nieuw paard op het oog hebben of nog trivialere zaken als mam, wat eten we vanavond’ en wat heb ik gehoord, heb je alweer een nieuwe vriendin?’
Mond- en klauwzeer? ,,Nee, dat is ver van mijn bed”, zegt de een. ,,Voor het geval je het nog niet wist, wij rijden op paarden hoor, niet op schapen of varkens”, reageert een ander wat kregelig. De betrokkenheid gaat niet verder dan ‘ja, best zielig voor de boeren.’ Nee, de ruiters maken zich niet dik. Met paarden is niks aan de hand. Gelukkig maar. Sommige mensen zouden niet zonder springconcours kunnen.
[Stegen.net] archief maart 2001