Helen Langehanenberg klopt Adelinde in WB Jumping Amsterdam

Share
  • 19 januari 2013 16:04

door: redactie, 19 januari 2013 16:04

AMSTERDAM
Tijdens de wereldbeker kür op muziek waren de rollen zaterdag omgedraaid: Adelinde Cornelissen, vrijdag nog winnaar van de Grand Prix, moest met Jerich Parzival het hoofd buigen voor een andere goed geöliede machine: Helen Langehanenberg met Damon Hill.

Helen Langehanenberg met Damon Hill.

Helen Langehanenberg met Damon Hill.

De Duitse combinatie behaalde een score van 86,025% en bleef daarmee Cornelissen (85,425%) duidelijk voor. Isabell Werth eindigde op de derde plaats met Don Johnson (82,050%). Edward Gal hield aansluiting door met de wat kijkerige Glock’s Romanov (v. Rohdiamant) als vijfde te eindigen.

Hans Peter Minderhoud mocht met Glock’s Tango als zevende opstellen en Imke Schellekens pakte met Toots de achtste plaats, gevolgd door Diederik van Silfhout en Luxform’s Popeye op plaats negen.

Alleen het Nederlandse jurylid Ghislain Fouarge vond Cornelissen zaterdag in de RAI opnieuw de beste. ,,Helen reed geweldig, maar er waren wat dingetjes in de muziek die ik minder vond. Maar vier tegen één, dus ik zag het verkeerd”, zei hij eerlijk.

Langehanenberg was er blij mee, Cornelissen begrijpelijk niet. Voor de wereldbekerpunten was ze niet naar de RAI gekomen. Als titelverdedigster was ze immers al zeker van de finale in april in Göteborg. Ze wilde voor eigen publiek natuurlijk de grote kwaliteiten van de succesvolle combinatie showen. In de Grand Prix lukte dat (‘toen ging het heel ontspannen’), in de kür net niet.

Oud zeer deed de missie van de favoriete mislukken. ,,Parzival vond het een beetje spannend aan het eind. Hij werd bang, net als 3 of 4 jaar geleden hier. Toen moest ik zelfs stoppen en afgroeten. Als-ie het heel eng vindt, dan moet ik het vertrouwen terugwinnen. Dat duurt even. We komen er wel overheen. Toch jammer, we hadden het zo mooi opgebouwd. Desondanks zulke percentages”, zei Cornelissen met zowel teleurstelling als optimisme in haar stem.

Ze kreeg de 16-jarige ruin, ook allesbehalve de rust zelve tijdens de prijsuitreiking, in het gareel en de ‘poort’ uit. ,,Iedereen zag dat hij er niet naar toe durfde. Ik heb hem gevraagd er toch langs te gaan en dat doet-ie dan wel. Op papier is hij 16, maar in zijn hoofd 7.”